ภูเขาลึกแถบโทคาจิยังคงตกอยู่ในสภาพอากาศกลางฤดูหนาว เราได้พบคุโระเต็นหน้าตาน่ารักในป่าที่มีหิมะทับถมกันสูงถึง 1 เมตร

คุโระเต็นมีขนฤดูหนาวสีขาวฟูฟ่องปกคลุมร่างกาย จึงดูไม่แยแสต่อความหนาวเหน็บ พวกมันขุดโพรงตามที่ใจต้องการในกองหิมะ สร้างทางเข้าออกตามรากของต้นไม้ แล้วโผล่หน้าออกมา เวลาพวกมันอยู่ในหิมะ เรามองไม่เห็นพฤติกรรม แต่ดูเหมือนว่าคุโระเต็นจะกำลังจับหนูยาจิซึ่งเคลื่อนที่ไปมากินเป็นอาหาร

ชื่อภาษาอังกฤษของคุโระเต็นคือเซเบิลซึ่งสื่อถึงขนที่มีคุณภาพดีเยี่ยม คุโระเต็นในฮอกไกโดถูกล่ามากเกินไปในยุคเมจิ จำนวนของพวกมันที่อาศัยอยู่แถบนี้จึงลดลง ในปี 1920 มีการบัญญัติกฎหมายห้ามล่า แต่ยังคงไม่แน่ชัดว่าฟื้นฟูจำนวนได้มากขึ้นเพียงใดในช่วงเวลาประมาณ 100 ปี พวกมันยังเป็นสิ่งมีชีวิตที่มากด้วยปริศนาเพราะตัวอย่างที่พบเห็นมีน้อย ทำให้เรายังขาดความเข้าใจเกี่ยวกับระบบนิเวศน์ของพวกมัน เช่น ลักษณะการขยายพันธุ์

ในฤดูหนาวเราติดตามรอยเท้าที่หลงเหลืออยู่บนหิมะได้ แต่เมื่อหิมะละลาย เบาะแสให้สังเกตเห็นพวกมันจะเหลือเพียงเส้นทางปีนเขา ปริศนานี้คลี่คลายไม่ง่ายเลย