เมื่อมุ่งหน้าไปยังเทือกเขาไดเซ็ตสึซังที่ตั้งตระหง่านในใจกลางของฮอกไกโด แล้วขึ้นไปทางตอนเหนือของที่ราบโทคาจิ เราจะพบ “ผืนปฐพี” สีขาวล้วนในวงล้อมของภูเขา ที่นั่นคือทะเลสาบนุกาบิระในตำบลคามิชิโฮโระ แถบโทคาจินั่นเอง เหนือทะเลสาบมีเต็นท์สีสันสดใสของผู้คนที่มาตกปลาวากาซางิตั้งอยู่เรียงราย และถัดจากตรงนั้นเข้าไปอีกจะมีสะพานแม่น้ำทาอุชุเบ็ตสึสีน้ำตาลอ่อนตั้งโดดอยู่

สะพานแห่งนี้มีความยาว 130 เมตร สูง 10 เมตร สร้างด้วยคอนกรีต ก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อปี 1937 โดยเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มสะพานโค้งของอดีตทางรถไฟแห่งชาติสายชิโฮโระ แต่ต่อมาเมื่อปี 1955 มันถูกทิ้งไว้ในทะเลสาบพร้อมกับการก่อสร้างเขื่อนนุกาบิระ

เป็นที่รู้กันในหมู่ชาวเมืองว่า มันถูกกำหนดให้เป็นมรดกฮอกไกโดเมื่อปี 2001 และนับจากนั้นมาก็กลายเป็นจุดสนใจ พอมาปี 2008 ที่มันถูกนำมาใช้เป็นรูปโปสเตอร์ของรถไฟ JR สะพานแห่งนี้ก็ได้รับความนิยมมากยิ่งขึ้น มีการเผยแพร่ภาพทางโซเชียลเน็ตเวิร์กจนนักท่องเที่ยวมากมายเดินทางมาเยือนจากทั่วประเทศญี่ปุ่น

ในขณะเดียวกัน เวลาก็ล่วงเลยไปกว่า 80 ปีหลังก่อสร้างแล้วเสร็จ สะพานสึกกร่อนจนมีสภาพทรุดโทรมเพราะการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำอันเป็นลักษณะเฉพาะตัวของอ่างเก็บน้ำและการแข็งตัวเป็นน้ำแข็งของน้ำในฤดูหนาว ขนาดดูจากบนฟ้ายังเห็นได้ชัดเจนเลยว่า เงาของสะพานที่ทอดยาวบนทุ่งหิมะขาดหายไปเป็นอันมาก

นักข่าวได้เข้าร่วมทัวร์ของศูนย์ไกด์ทางธรรมชาติฮิงาชิไดเซ็ตสึเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ ซึ่งเป็นช่วงก่อนห้ามเข้าพื้นที่เหนือทะเลสาบเพียงไม่นาน จากนั้นมองสะพานจากเหนือพื้นดิน การเสื่อมโทรมตามธรรมชาติของสะพานที่มองจากบนฟ้าสูงไม่เห็นนั้น สามารถมองเห็นได้ชัดเจนจากเหนือพื้นดินที่ระดับความสูงต่ำลงมา ไม่ว่าจะเป็นโครงเหล็กที่โผล่ออกนอกคอนกรีตที่เสื่อมสภาพแล้วหรือโค้งของสะพานที่ปริแตกจนมองเห็นถึงอีกฝั่ง

มันตกอยู่ในสภาพแวดล้อมอันโหดร้ายทารุณมากว่า 80 ปี ทั้งถูกลมฝนกัดเซาะและน้ำกับหิมะปกคลุม แม้จะยังคงรูปร่างของสะพานเอาไว้ได้ แต่ก็แน่นอนแล้วว่าโอกาสสุดท้ายที่จะได้เห็นทิวทัศน์ของโค้งติดกัน 11 โค้งนั้นกำลังใกล้เข้ามาทุกที