ปกตินิเซโกะในฤดูหนาวจะเต็มไปด้วยชาวต่างชาติ แต่ในปีนี้ เนื่องจากการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ ชาวต่างชาติจึงน้อยลง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเลย เพราะมีชาวต่างชาติที่ตัดสินใจมาตั้งถิ่นฐานในเมืองนี้

คุณ Bonny Wu นักสโนว์บอร์ดชาวไต้หวันที่อาศัยอยู่ที่นี่มาได้ห้าปีเเล้ว พวกเราได้ถามเธอว่าอะไรทำให้เธอมาที่เมืองนิเซโกะ

เธอเกิดในเมืองไทเป ไต้หวัน ทำงานเป็นผู้จัดการของบริษัททัวร์สกีให้กับนักท่องเที่ยวชาวจีน เธอได้ไปเที่ยวทั่วโลกตั้งแต่วัยเด็ก และเติบโตมาด้วยความฝันที่ว่า “อยากไปใช้ชีวิตในต่างแดนสักวัน”

　จุดเปลี่ยนของเธอคือปี 2014 เธอได้พบการเล่นสโนว์บอร์ดที่ประเทศนิวซีแลนด์ และได้สัมผัสความสดชื่นเมื่อลื่นไปบนหิมะขาวโพลนที่ตกใหม่ จึงติดใจและหลงใหลในความรู้สึกนั้น เธอทำงานที่ร้านอาหารญี่ปุ่นในท้องถิ่น และเริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นด้วยตัวเองเพื่อที่จะได้ปรับตัวเข้ากับกลุ่มคนญี่ปุ่นรอบตัว เธอหวังว่า “อยากทำงานเกี่ยวข้องกับสโนว์บอร์ดและภาษาญี่ปุ่น” และได้ย้ายถิ่นฐานมายังประเทศญี่ปุ่นเมื่อห้าฤดูกาลที่แล้ว

　เมื่อปี 2016 เธอค้นหาข้อมูลทางอินเทอร์เน็ตว่าจะไปทำงานที่ไหนในฤดูหนาวนี้ ชั่วขณะนั้น ข้อมูลที่เธอเจอคือตำแหน่งงานพนักงานต้อนรับ ณ ที่พักแห่งหนึ่งในเมืองชื่อ “คุตจัง” พอได้ไปเยือนก็ต้องตกใจ ที่นั่นคือพื้นที่นิเซโกะซึ่งในไต้หวันว่ากันว่าคือ “สถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับการเล่นสกี” ที่นั่นมีคอนโดมิเนียมหลายแห่งและป้ายทั้งหมดล้วนถูกเขียนเป็นภาษาอังกฤษ

ในช่วงฤดูหนาวปีที่สองของเธอในนิเซโกะ บริษัทซึ่งเธอทำงานในปัจจุบันเสนอตำแหน่งผู้จัดการให้เธอ สำหรับคุณ Bonny สภาพแวดล้อมธรรมชาติของนิเซโกะมีเสน่ห์น่าดึงดูด ไม่เพียงแค่ powder snow ซึ่งเป็นหิมะปุยนุ่มละเอียดดุจแป้ง สิ่งที่เธอชอบมากกว่านั้นก็คือฤดูร้อน ในวันหยุดเธอเพลิดเพลินกับการปั่นจักรยานรอบ ๆ ไปยัง “มิจิโนะเอกิ” จุดพักริมทาง

ไม่กี่ปีที่ผ่านมา จำนวนนักท่องเที่ยวชาวจีนเพิ่มขึ้นอย่างมาก สำหรับผู้ที่มีความสามารถสามภาษา คือ จีน ญี่ปุ่น และอังกฤษย่อมไม่มีปัญหาในการหาที่ทำงาน ในฤดูกาลเล่นสกี ผู้ฝึกสอนประมาณ 20 คนจะถูกสลับหมุนเวียนกันอย่างเต็มชั่วโมงการทำงาน ทำให้แค่เพียงฤดูหนาวเดียวเธอจะได้รับเงินตอบแทนจำนวนมากเท่ากับเงินตอบแทนตลอดหนึ่งปี “หลังจากมาที่นิเซโกะ ฉันก็มีความฝันอีกอย่างหนึ่ง คือการได้รับใบอนุญาตอยู่อาศัยถาวร ไม่มีที่อื่น ๆ ที่มีสภาพแวดล้อมน่าดึงดูดขนาดนี้ จะได้ใบอนุญาตภายในอีกห้าปีหรือเปล่าน้า… ” ทันทีที่เธอคิดว่าความฝันกำลังจะเป็นเรื่องจริง การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ที่ไม่ได้คาดคิดก็เกิดขึ้น

　ยอดขายของบริษัทลดลง 99% เมื่อเทียบกับเดือนเดียวกันของปีที่แล้ว มันคือหายนะ ในทางกลับกันไต้หวันกลับประสบความสำเร็จในการระงับการแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ เธอปรึกษากับครอบครัว “หรือฉันควรจะกลับบ้าน … ” เธอคำนวณเงินออมและคิดไปคิดมา “ถ้าสถานการณ์ยังเป็นเหมือนเดิมจนถึงฤดูหนาวปีหน้า ฉันคงจะไม่สามารถอยู่ที่นิเซโกะได้อีกต่อไป” นั่นคือความจริงสำหรับคุณ Bonny ในตอนนี้

นับตั้งแต่ฤดูร้อนที่ผ่านมา เราได้เจอคุณ Bonny อีกครั้ง และเราสังเกตเห็นว่าภาษาญี่ปุ่นของเธอเก่งขึ้นเยอะมาก เธอหัวเราะพลางเล่าว่า “ฉันฝึกเรียนภาษาญี่ปุ่นมาค่ะ”

ทำไมเธอถึงอยู่ที่นิเซโกะต่อ? เธอว่า “ในที่สุดก็ได้พบสถานที่ที่ความฝันของฉันจะเป็นจริง ไม่ใช่เพียงเพราะสภาพแวดล้อมธรรมชาติของนิเซโกะยอดเยี่ยม แต่ที่นี่มีเสน่ห์ เพราะมีคนญี่ปุ่นที่ยอมรับชาวต่างชาติอย่างพวกเราด้วยมิตรไมตรี ฉันเลยอยากเก่งภาษาญี่ปุ่นให้มากขึ้น และอยากมีเพื่อนเยอะ ๆ ค่ะ”

ในเมืองนี้ มีวัยรุ่นต่างแดนคนหนึ่งเลือกที่จะอยู่ที่นี่ต่อ และเรียนอย่างหนัก ด้วยความเชื่อว่านิเซโกะจะกลับมาเป็นปกติ ฤดูกาลเล่นสกีที่ไม่ปกติใกล้จะจบลงแล้ว หวังว่านิเซโกะจะยังคงเป็นสถานที่รวมตัวของหนุ่มสาวที่ค้นพบความฝันของพวกเขาเอง