หน้าหนาวยาวนานได้ผ่านไป แสงแดดพาดผ่านลงบนพื้นที่เขตภูเขาในเมืองชาโคตัน (Shakotan) พื้นที่ชิริเบะชิ เมื่อวันที่ 20 เมษายนที่ผ่านมา ม้าสองตัวกำลังเคี้ยวหญ้าสีเขียวสดๆ อย่างมีความสุขในขณะที่เท้าก็ย่ำพื้นดินไปด้วย

ชาโคตัน สปิริต (Shakotan Spirit) บริษัททางการเกษตร (เมืองชาโคตัน) ที่เริ่มผลิตเหล้าจินแบบตะวันตกเมื่อเดือนพฤษภาคมปีที่แล้วกำลังฟื้นฟูพื้นที่เพาะปลูกที่ถูกทิ้งร้างให้กลับมาเป็นที่ดินทำการเกษตรได้โดยใช้ต้นทุนต่ำ และพยายามปลูกพืชต่างๆ (ทางพฤกาศาสตร์) เพื่อเติมกลิ่นหอมให้เหล้าจิน เมื่อปี 2016 บริษัทได้เช่าที่ดินว่างเปล่าจากเทศบาลเมืองซึ่งเกษตรกรผู้เลี้ยงโคนมไม่ใช้แล้ว ทำเป็นพื้นที่เพาะปลูกประมาณ 30,000 ตารางเมตร
เหล้าจิน คือเหล้าที่มีดีกรีแอลกอฮอล์สูง นำไปใช้ทำค็อกเทล เช่น จินโทนิกและมาร์ตินนี่ เป็นต้น ปัจจุบันนี้ “คราฟต์จิน” ที่ทำมาจากพฤกษศาสตร์ท้องถิ่นต่างๆ กำลังได้รับความนิยมระดับโลก อย่างเช่น Kyoto Distillery โรงกลั่นเกียวโตที่ขึ้นชื่อเรื่องผลิตภัณฑ์ที่แสดงถึงความเป็น “ญี่ปุ่น” เช่น ผลิตด้วยชาเกียวคุโระ เป็นต้น

　โครงการนี้ เริ่มต้นด้วยการเสนอการผลิตจินของนักออกแบบงานไม้หญิงคนหนึ่งจากซัปโปโรแก่เทศบาลเมือง เพื่อเป็นมาตรการฟื้นฟูในระดับภูมิภาค เธอได้กล่าวว่า “ทางตอนเหนือสุดของสกอตแลนด์ ประเทศอังกฤษ ซึ่งล้อมรอบด้วยทะเลและมีลมพัดแรง (เหมือนชาโคตัน) มีจินคุณภาพดีระดับโลก” คุณอิวาอิ ฮิโรฟุมิ (อายุ 51 ปี) ประธานบริษัทชาโคตัน สปิริตตัดสินใจเริ่มธุรกิจนี้ เพราะเห็นถึงข้อดีภายในท้องถิ่น คือ เครื่องเทศที่ขาดไม่ได้ในการทำจินอย่างสนมังกร (Juniperus chinensis) พืชเครือเดียวกับจูนิเปอร์ เบอร์รี่ (Juniper Berry) เกิดเองตามธรรมชาติ

เนื่องจากหิมะละลายช้าในเมืองชาโคตัน “ทำให้มีดินแดนที่เหมาะสมกับการเกษตรไม่กี่แห่ง” (ผู้บริหารเทศบาลกล่าว) ดินในพื้นที่ที่ถูกทิ้งร้างมีสภาพเป็นกรดและเป็นดินเหนียวทั้งยังมีสภาพดินไม่ดีซ้อนทับกัน แต่ประธานอิวาอิซึ่งประกอบธุรกิจหลักเป็นที่ปรึกษาทางการเกษตรรู้สึกว่า “แม้ว่าเพาะปลูกผักที่นี่ไม่ได้ แต่ก็เอาต้นไม้และสมุนไพรมาปลูกได้” เขาได้ปลูกพืชมากกว่า 80 สายพันธุ์ เช่น เลมอนบาล์ม ฮิสซอป เป็นต้น และได้นำไปใช้เติมกลิ่นหอมให้ “HONOHO (โฮ โนะ โฮะ)” จินที่เริ่มวางจำหน่ายในเดือนมิถุนายนและธันวาคมปีที่แล้ว นอกจากนี้ เขายังพยายามลองเพาะปลูกต้นจูนิเปอร์เบอร์รี่ด้วย

　เมืองชาโคตันที่เป็นที่รู้จักเรื่องชายหาดชั้นนำของฮอกไกโด และหอยเม่นพื้นเมืองมีประชากรน้อยกว่า 2,000 คน คุณมัตสึอิ ฮิเดคิ นายกเทศมนตรี (อายุ 73 ปี) ได้กล่าวว่า “คนนอกเมืองมาทำจิน ทำให้ชาวเมืองรู้คุณค่าแห่งชาโคตัน” และคาดหวังเป็นอย่างมากว่าโรงกลั่นเล็กๆ โรงนี้จะมีผลต่อการพัฒนาเมืองในอนาคต

　เพื่อการดำเนินธุรกิจนี้ บริษัทได้เปิดคราวด์ฟันดิง (Crowdfunding) และระดมเงินได้ประมาณ 22 ล้านเยน จากผู้บริจาค 336 คนรวมชาวต่างชาติ บริษัทยังวางแผนจะปรับปรุงที่เลี้ยงสาหร่ายซึ่งเอาไปเพาะเลี้ยงหอยเม่นพื้นเมือง ด้วยการใช้ส่วนหนึ่งของผลกำไรในการขายผลิตภัณฑ์ใหม่ที่จะวางจำหน่ายในฤดูใบไม้ร่วงนี้

　ก่อนปี 2016 มูลค่าการส่งออกของจิน (รวมทั้งวอดก้า) ซึ่งแทบจะไม่มีเลย กลายเป็น 3.4 พันล้านเยนในปี 2019 แม้แต่ในปี 2020 ในช่วงการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ก็สูงถึง 2 พันล้านเยน ทางบริษัทจึงเตรียมที่จะส่งออกไปยุโรปซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดของจิน

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา โรงกลั่นไวน์ โรงกลั่นสาเก โรงกลั่นวิสกี้ ฯลฯ เกิดขึ้นตามแห่งต่างๆ ของฮอกไกโด “เหล้านั้นมีพลังดึงดูดผู้คน แถมเป็น “เครื่องยนต์” ซึ่งทำให้เกิดแรงผลักดันที่จะทำให้พื้นที่มีชีวิตชีวาอีกครั้ง เหนือสิ่งอื่นใด มันสามารถทำให้ “SHAKOTAN” เป็นที่รู้จักไปทั่วโลกได้ด้วย” ความทะเยอทะยานของประธานอิวาอิยังเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงศักยภาพที่ไม่สิ้นสุดของเหล้าที่ตั้งใจผลิตอย่างปราณีตทีละหยดในฮอกไกโดอีกด้วย

next >>

ผู้ผลิตที่ทำเหล้าเฉพาะตัวซึ่งยกระดับเศรษฐกิจของฮอกไกโดที่กำลังซบเซาเนื่องจากภัยการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนา จะหล่อเลี้ยงท้องถิ่นได้หรือไม่? “ลมลูกใหม่ เหล้าจากทางเหนือ” บทความชุดนี้ จะแสดงให้เห็นถึงเสน่ห์ วิธีการผลิตที่ไม่เหมือนใคร และความเชื่อมโยงกับอาหารของเหล้าจากฮอกไกโด