insights from frontier Japan

กลิ่นอายของฤดูใบไม้ร่วงลอยล่องในบริเวณทะเลสาบคุชชาโระ (ตำบลเทชิคางะ แถบคุชิโระ ฮอกไกโดตะวันออก) ซึ่งผิวน้ำสะท้อนภาพสีเขียวของผืนป่า ผมพบนกกระเต็นขาวดำใหญ่ที่มีจุดเด่นคือหงอนบนศีรษะในบริเวณชายฝั่งทะเลสาบ

ร่างมหึมาของวาฬหัวทุยยกครีบหางขึ้นสูงแล้วเริ่มดำน้ำ นักท่องเที่ยวบนเรือร้องเฮเมื่อเห็นภาพอันน่าทึ่ง

ระหว่างเดินตามทางลาดชันที่เต็มไปด้วยก้อนหินจนขึ้นภูเขาโทคาจิดาเกะได้ครึ่งทางเพื่อตามหากระต่ายไพกา ผมได้พบกับชิปมังก์ 2 ตัว

ผมนั่งเรือจากท่าเรือในอุโทโระ ตำบลชาริ เพื่อถ่ายหมีสีน้ำตาลแถวปลายคาบสมุทรชิเรโทโกะซึ่งไม่มีถนน

ผมปีนไปถึงเชิงภูเขาโทคาจิดาเกะที่ระดับความสูงเกือบพันเมตรเพื่อหลบอากาศร้อนในฤดูร้อน กระต่ายไพกาขนาดตัวราว 15 เซนติเมตรโผล่มาพร้อมเสียงร้องแหลมสูงดัง “กิ๊ กิ๊” ตรงทางลาดที่มีหินก้อนน้อยใหญ่กองเกลื่อน

ลูกนากทะเลตัวน้อยนอนสบายบนท้องแม่ ขนแรกเกิดของมันยังอ่อนนุ่ม ไม่สามารถดำลงน้ำทะเลได้ แม่นากทะเลเลียขนลูกอย่างพิถีพิถัน เพื่อส่งอากาศเข้าไประหว่างเส้นขน ช่วยให้สามารถลอยตัวอยู่เหนือน้ำและเป็นฉนวนความร้อน จะได้ปกป้องลูกน้อยจากน้ำทะเลเย็นเฉียบ ระหว่างที่แม่ดำน้ำหาอาหาร ลูกน้อยจะลอยตัวอยู่บนผิวน้ำ เฝ้ารอการกลับมาของแม่อยู่เงียบๆ

ผมนั่งเรือท่องเที่ยวชมโลมาจากท่าเรือมุโรรัง ฮอกไกโดตอนกลาง มุ่งหน้าออกสู่ทะเลในอ่าวฟุงกะ ฝูงโลมาโผล่กระโดงพ้นผิวน้ำ แหวกว่ายอย่างเชื่องช้า จู่ๆ โลมา 2-3 ตัวก็เร่งสปีดแล้วกระโดดขึ้นสูง โลมาลายเว้นแปซิฟิกตัวผู้จะกระโดดเพื่อดึงดูดตัวเมียในฤดูร้อนซึ่งเป็นฤดูผสมพันธุ์

นกพงคิ้วดำร้องเสียงสดใสแถวชายฝั่งทะเลในโอตาโนะชิเกะ เมืองคุชิโระ ฮอกไกโดตะวันออกที่มีหมอกทะเลปกคลุม

ในบริเวณหน้าผาแถบโทคาจิ ฮอกไกโดตะวันออก ซึ่งหันเข้าหามหาสมุทรแปซิฟิก เหยี่ยวโผบินออกไปเมื่อเห็นนกอพยพที่บินผ่านมาเหนือมหาสมุทร